Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη χάρη του..!!! Χρόνια πολλά με υγεία!

Ο Ταξιάρχης να είναι προστάτης και βοηθός όλων!

Εορταστική η αυριανή ημέρα, Κυριακή των Μυροφόρων, για το νησί μας και το Ναό του Tαξιάρχη που πανηγυρίζει για δεύτερη φορά (εγκαίνια του ναού). Εορτάζει επίσης στις 8 Νοεμβρίου στη κανονική του γιορτή, των Αρχαγγέλων.

 Το πρόγραμμα του φετινού προσκυνήματος:

ΣΑΒΒΑΤΟ 18/5

19:00 – 21:30 Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός

ΚΥΡΙΑΚΗ 19/5

07:45 π.μ. – 11:30 π.μ. Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο

11.30 π.μ. Λιτάνευση  Εικόνας, τρισάγιο επί του τάφου αειμνήστου Μητροπολίτου Πορφυρίου και η ευλόγησα του παραδοσιακού φαγητού "Κισκέκ"

ΔΕΥΤΕΡΑ 20/5

07:45 π.μ. – 11:00 π.μ. Πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο

📷 Φωτό: Μαρία Λεφκαδίτη

📜 Η ιστορία της εικόνας του Ταξιάρχη:

Η ιστορία της εικόνας λαμβάνει χώρα στο μοναστήρι των Ταξιαρχών, κοντά στο Μανταμάδο της Λέσβου. Το πλούσιο νησί της Λέσβου υπήρξε επίμονος στόχος των Σαρακηνών πειρατών με αρχηγό τους τον αρχιπειρατή Σιρχάν. Ανάμεσα στο 1000- 1100μ.Χ. οι κουρσάροι μπαίνουν στο νησί και στο μοναστήρι των Ταξιαρχών, για το οποίο γνώριζαν πως είχε μεγάλο πλούτο, με σκοπό να το σφετεριστούν και να φέρουν στον αρχιπειρατή τους το χρυσό ποτήρι που λειτουργούσαν οι καλόγεροι.

Ήταν βράδυ και οι καλόγεροι λειτουργούσαν αφοσιωμένοι μέσα στον Ναό, όταν οι πειρατές τους επιτέθηκαν και τους έσφαξαν. Ανάμεσα στους καλόγερους υπήρχε ένα νεαρό καλογεροπαίδι, ο Γαβριήλ που κατάφερε να ανέβει στη σκεπή του Ναού για να σωθεί. Οι πειρατές τον ακολούθησαν για να τον σκοτώσουν και σχεδόν είχαν ανέβει στη σκεπή όταν ακούστηκε μια δυνατή βουή και η σκεπή μετατράπηκε σε φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Μέσα από αυτή πρόβαλε ο Ταξιάρχης κρατώντας σπαθί που άστραφτε φωτιές έτοιμος να τους επιτεθεί. Εκείνοι έντρομοι τράπηκαν αμέσως σε φυγή. Ο Γαβριήλ λιποθύμησε συνειδητοποιώντας το θαύμα. Όταν βρήκε της αισθήσεις του κατάλαβε πως η μορφή που τον έσωσε ήταν ο Άγιος Αρχάγγελος Μιχαήλ και του ζήτησε φώτιση και να του υποδείξει τι να κάνει. Τότε κατέβηκε κάτω στο ιερό όπου βρήκε τους υπόλοιπους μοναχούς σφαγμένους. Συγκέντρωσε το αίμα τους σε μια λεκάνη και από αυτό μαζί με ασπρόχρωμα έκανε πηλό για να πλάσει την ανάγλυφη εικόνα του Ταξιάρχη, αφού πρώτα του ζήτησε τη βοήθειά του, αφού δεν ήξερε πως έπρεπε να το κάνει. Είχε φτιάξει το πρόσωπο και τις φτερούγες του Αγίου όταν κατάλαβε πως ο πηλός λιγόστευε και δεν του έμεινε αρκετός παρά μόνο για να φτιάξει και τον λαιμό του και άτεχνα, ολοκληρωμένα όμως το σώμα του. Παρά τα εκατοντάδες χρόνια που πέρασαν η εικόνα μένει αναλλοίωτη. Ακόμη και σήμερα οι πιστοί προσκυνούν την θαυματουργική εικόνα, ενώ συμβαίνει να σκουπίζουν συχνά με βαμβάκι τον ιδρώτα και τα δάκρυα από το πρόσωπο του Αρχάγγελου.

Ακόμη μια ένδειξη της δύναμής του είναι πως οι πιστοί ενώ τοποθετούν συχνά κέρματα στο μέτωπό του, μετά από λίγο τα σημάδια που αφήνουν εξαφανίζονται, ενώ τα τάματα είναι μια μικρή μόνο απόδειξη των πολλών θαυμάτων του Αγίου. Αλλωστε, η Μυτιλήνη απελευθερώθηκε από τους Τούρκους την 8η Νοεμβρίου 1912, ανήμερα της γιορτής του Αρχάγγελου.

Τα φαγητά της πανήγυρης των Μυροφόρων

Πως και γιατί καθιερώθηκε η προσφορά φαγητού στους προσκυνητές, του οποίου τα έξοδα  αναλάμβανε  κάθε χρόνο ένας Μανταμαδιώτης  που είχε κάνει τάμα στον Ταξιάρχη.

•  Κυριακή των Μυροφόρων αύριο, μια μεγάλη γιορτή της Λέσβου. Γιορτάζει ο προστάτης της, ο θαυματουργός Ταξιάρχης! Στις παραμονές της πανήγυρης ξεκινούσαν οι πιστοί είτε με τα πόδια , είτε με τα ζώα από όλα τα μέρη του νησιού, για να προσκυνήσουν την εικόνα του Ταξιάρχη, όπως και σήμερα.
•  Για το λόγο αυτό τα γύρω χωράφια, της Εκκλησίας, αλλά και τα ιδιωτικά παρέμειναν, τότε «ατάΪστα», για να υπάρχει χορτοτροφή για τα άλογα και τα μουλάρια των προσκυνητών, που είχαν στολισμένα τα σαμάρια τους με πολύχρωμα χαλιά και κουβέρτες.
• Δεν έλειπαν και οι προσκυνητές που έρχονταν με τα καΐκια από τη Μικρά Ασία και άραζαν στον Ασπροπόταμο. Όλοι αυτοί έμειναν στον Μανταμάδο. Τα φιλόξενα σπίτια των κατοίκων γέμιζαν από μουσαφίρηδες, μα το πλήθος ήταν αμέτρητο.
• Εκατοντάδες διανυκτέρευαν στην ύπαιθρο, παρέες-παρέες, σκεπασμένοι με κουβέρτες που έφερναν μαζί τους. Είχαν πάρει μαζί τους αυγά βραστά, τυριά, παξιμάδια, σύκα, καρύδια για τις μέρες, πορείας και διαμονής, στον χώρο του Ταξιάρχη.
• Και τότε η φιλανθρωπία των Μανταμαδιωτών γέννησε τα φαγητά της Πανήγυρης! «Να τους κάνουμε ένα φαγητό ζεστό να τους φιλοξενήσουμε στη γιορτή του Αγίου μας, να "ψυχοπιάσουν'' πριν ξεκινήσουν για τα χωριά τους πάλι» σκέφτηκαν οι κάτοικοι του χωριού
•  Έτσι κάθε χρόνο ένας Μανταμαδιώτης αναλάμβανε όλη τη δαπάνη της παρασκευής των δύο φαγητών : α. Κεσκέτς και β. Κρέας με ρεβίθια  για τα οποία κάθε χρόνο ξοδεύονται άνω από 7.000 ευρώ.
• Πηγή:Το θήτα της Θερμής

                                                                            Φωτό: Θανάσης Βαξεβάνης

                                                                    Φωτό: Θανάσης Βαξεβάνης