«Κι αν δεν έχουμε έθνος, θα κάνουμε»είπε κάποτε με πείσμα ο Κωνσταντής ο Κανάρης, εννοώντας βέβαια κράτος, γιατί έθνος υπήρχε. Κι εμείς, οι απόγονοί του,από τότε χτίζουμε αυτό το έθνος-κράτος κι επειδή δεν λειτουργούν αυτά που κάνουμε, τα χαλούμε, τα ξαναχτίζουμε και
πάλι απ’ την αρχή…Όταν παραιτήθηκε ο κυρ Γιάννης ο Καποδίστριας από το υπουργείο εξωτερικών της τσαρικής Ρωσίας, τον κάλεσαν οι
Ελβετοί να τους κάνει κράτος με Σύνταγμα. Τους το έκανε, και μ’ αυτό πορεύτηκαν κι έγιναν ο ευτυχέστερος λαός της Γης. Τον ευγνωμονούνε,
του έστησαν αγάλματα, είναι ο ήρωάς τους.Τον πήραμε κι εμείς και βάλθηκε ο κακομοίρης να κάνει κι εμάς ανθρώπους. Αλλά εμείς δεν είμαστε για τέτοια και τον σκοτώσαμε, γιατί φοβηθήκαμε πως μ’ αυτά, που πάει να κάνει, θα ξεσηκωθούν τα ποδάρια και θα χτυπούν το κεφάλι, κι αυτά δεν είναι λογικά και φυσικά πράγματα, θα είναι τα «ύστερα του κόσμου».Ο κυρ Γιάννης, είμαστε σίγουροι, ποτέ δεν θα καταριόταν την πατρίδα του, έστω κι αν τον σκότωσε. Η κατάρα όμως φαίνεται πως λειτουργεί από μόνη της για την ύβρι των νεοελλήνων:Να μην καταφέρουν ποτέ να κάνουν κάτι το λογικό και σταθερό. Να είναι τα έργα τους σαν της Άρτας το γεφύρι. Ολημερίς το χτίζουνε κι αύριο να βλέπουν το έργο τους και να λένε πως πρέπει να χαλαστεί και να ξαναγίνει .Κοντεύουμε δύο αιώνων ελεύθερου βίου σαν Νεοελληνικό Κράτος κι ακόμα να
τα καταφέρουμε να οργανωθούμε στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τις τελευταίες δεκαετίες στήσαμε τους Καποδιστριακούς Δήμους.Τους αλλάξαμε πολύ σύντομα και τους κάναμε Καλλικρατικούς, γιατί κάποιοι φαντάστηκαν πως θα είναι έτσι καλύτερα. Αποδείχτηκαν δυσκίνητοι, δύσχρηστοι, αναποτελεσματικοί. Εξ άλλου ο Καλλικράτης δεν ήταν πολιτικός, ήταν αρχιτέκτονας, κι είναι άλλο να χτίζεις Παρθενώνες κι άλλο να οργανώνεις την τοπική αυτοδιοίκηση.Η τρίτη απόπειρα ίσως να πάει καλύτερα, γιατί ο Κλεισθένης, το όνομα του οποίου δανείζονται για τηνΤρίτη προσπάθεια,ήταν ο εμπνευστής και θεμελιωτής της Δημοκρατίας. Ας ελπίσουμε πως η νέα προσπάθεια αυτή τη φορά θα γίνει δημοκρατικά και δεν θα τρίζουν τα κόκαλα και του Κλεισθένη με νέες νεοελληνικές, δημοκρατικές αυθαιρεσίες.Προκειμένου για τον τόπο μας, όταν ήταν στα σκαριά ο Καλλικράτης, ο «Πολιχνιάτικος Λόγος» είχε κάνει σε κύριο άρθρο του (αναδημοσιεύτηκε στο «Εμπρός»και στον «Αντίλαλο της Βρίσας») την πρόταση, ο ένας από τους τρεις Δήμους της Λέσβου να είναι «παρακόλπιος». Έγινε μόνο ένας!Τώρα που αποδείχτηκε πως δεν λειτουργεί, επαναφέρουμε την πρόταση και την υποστηρίζουμε για τους εξής λόγους:
1. Οι Δήμοι, όποιο όνομα και να πάρουν,δε μπορούν νασταθούν δίχως πόρους. Επειδή οι κεντρικές κυβερνήσεις ποτέ δε θα επιτρέψουν οικονομική αυτοτέλεια στην τοπική αυτοδιοίκηση, πρέπει να βρεθούν τρόποι να χρηματοδοτούνται από τοπικές προσόδους.
2. Ο Δήμος, που θα συμπτυχθεί από τα χωριά που είναι γύρω από τον Κόλπο Καλλονής,θα μπορούσε να οργανώσει και να εκμεταλλευτεί με χίλιους τρόπους το ανεπανάληπτο οικοσύστημα. Μεγάλες επενδύσεις δεν χρειάζεται, μεγάλη και σοβαρή οργάνωση περιμένει. Μεγάλα
κεφάλαια δεν απαιτούνται, ξύπνια κεφάλια πρέπει να δώσουν τις ιδέες και μεγάλες αποφάσεις να παρθούν δημοκρατικά, υπερκομματικά, υπεριδεολογικά,υπερατομικά.
3. Ο Κόλπος έχει πολλαπλές δυνατότητες: Ιχθυοαποθέματα, οστρακοαποθέματα,οστρακοκαλλιέργειες, ιχθυογεννητικοί σταθμοί, υδροβιότοποι,
ναυταθλητισμός, τουρισμός, γεωργικά-κτηνοτροφικά προϊόντα, γεωθερμία, είναι μερικοί από τους τομείς, που περιμένουν ανοιχτόμυαλους, τολμηρούς και δραστήριους νέους.                                                                                                                                                                           4. Μελετημένη, σύγχρονη, επιστημονική εκμετάλλευση των παραπάνω δυνατοτήτων θα έχει ως επακόλουθο την οικολογική σωτηρία του οικοσυστήματος.Η τωρινή αδιαφορία και εγκατάλειψη το σκοτώνει μέρα με τη μέρα.                                                                                               5. Η βελτίωση του οδικού δικτύου γύρω από τον Κόλπο και η δια θαλάσσης σύνδεση των ακτών του, ιδίως στην περιοχή της Νυφίδας –Αποθήκης, από μόνη της θα φέρει οφέλη σε όλο το νησί.                                                                                                                                     6. Οι νέοι μας όταν δουν πως υπάρχουν δυνατότητες, θα γυρίσουν στα πάτρια να προλάβουν τον επικείμενο ολοκληρωτικό θάνατο των χωριών μας.
7. Η ανάπτυξη του νέου Δήμου στο κέντρο του νησιού μπορεί να αποδειχθεί η μαγιά που θα φουσκώσει την οικονομία όλου του νησιού. Όλα τα άλλα, που δοκιμάστηκαν μέχρι σήμερα, αποδείχτηκαν ατελέσφορα.Πριν τα παραπάνω, ίσως κι άλλα που θα προταθούν, τα απορρίψουν ως δήθεν αερολογίες οι δημοκρατικά εκλεγμένοι υπεύθυνοι, ας τα σκεφτούμε λίγο, πριν ρεζιλέψουμε και τον Κλεισθένη. Εκείνος πριν από δυόμισι χιλιάδες χρόνια εμπνεύστηκε και πήρα τα πρώτα δημοκρατικά μέτρα. Εμείς, στο όνομά του, ας αποφασίσουμε να λειτουργήσουμε και πάνω
απ’ όλα να σκεφτούμε κάποτε δημοκρατικά, μήπως και στεριώσουμε το γεφύρι της τοπικής αυτοδιοίκησης, γιατί αν το «δις εξαμαρτείν» δεν ταιριάζει στους σοφούς,το «τρις εξαμαρτείν» σίγουρα ταιριάζει στους άσοφους.
Υστερόγραφο: Όταν λέμε «δημοκρατικά», εννοούμε ότι κρατάμε αποστάσεις από τις πρακτικές τού «αποφασίζομενκαι διατάσσομεν».
Το Δ/Σ  ΣΥΛΛΟΓΟΣ < Ο ΠΟΛΙΧΝΙΤΟΣ ΛΕΣΒΟΥ>